PCB چند لایه
برد های مدار چاپی (PCB)
هسته اصلی اکثر لوازم الکترونیکی امروزی هستند که عملکردهای اساسی را از طریق ترکیب قطعات و مکانیسم های سیمکشی تعیین میکنند. اکثر PCB های گذشته نسبتا ساده و با تکنیک های تولید محدود بودند، در حالی که PCB های امروزی بسیار پیچیده تر هستند. از گزینه های انعطاف پذیر پیشرفته گرفته تا انواع عجیب و غریب، PCB ها در دنیای الکترونیک امروزی بسیار متنوع هستند. با این حال، PCB های چند لایه از محبوبیت خاصی برخوردار هستند.
در حالی که PCB های الکترونیکی ساده با عملکرد محدود معمولاً از یک لایه تشکیل شده اند، برد های الکترونیکی پیچیده تر مانند مادربرد رایانه ها از چندین لایه تشکیل شده است. اینها همان PCBهای چند لایه هستند. با افزایش پیچیدگی الکترونیک مدرن، این PCB های چند لایه بیش از هر زمان دیگری گسترش یافته اند، در حالی که تکنیک های ساخت آنها را قادر می سازد تا در اندازه، کاهش قابل توجهی داشته باشند.
PCB چند لایه است
PCB چند لایه است که با سه یا چند لایه فویل مس رسانا ساخته می شود. اینها به صورت چندین لایه از بردهای مدار دو طرفه، لمینیت شده و چسبانده شده با لایههای عایق محافظ حرارتی بین آنها ظاهر میشوند. کل ساختار به گونه ای چیده شده است که دو لایه در طرفین سطح PCB برای اتصال به محیط قرار می گیرد. تمام اتصالات الکتریکی بین لایه ها با راه هایی مانند آبکاری از طریق سوراخ ها، وایو های کور و مدفون انجام می شود. سپس استفاده از این روش منجر به تولید PCBهای بسیار پیچیده بااندازه های مختلف می شود
.
PCB چند لایه به دلیل تغییرات در حال تکامل در صنعت الکترونیک به وجود آمد. عملکردهای الکترونیک در طول زمان به تدریج پیچیده تر شده اند و به PCB های پیچیده تری نیاز داشتند. متأسفانه PCB ها به دلیل مشکلاتی مانند نویز، ظرفیت خازنی سرگردان و تداخل محدود شده بودند و بنابراین باید از محدودیت های طراحی خاصی پیروی می کردند. این ملاحظات طراحی، دستیابی به سطح رضایت بخشی از عملکرد را از یک PCB یک یا حتی دو طرفه دشوار کرد – بنابراین PCB چند لایه متولد شد.
PCB های چند لایه به طور فزاینده ای در الکترونیک محبوب شده اند.
آنها در طیف گسترده ای از اندازه ها و ضخامت ها برای پاسخگویی به نیازهای برنامه های کاربردی در حال گسترش خود هستند، با انواع مختلف از چهار تا دوازده لایه. لایهها اغلب به اعداد زوج میآیند، زیرا تعداد فرد لایهها میتواند مشکلاتی مانند تاب برداشتن در مدار ایجاد کند و تولید آنها مقرون به صرفه نیست. اکثر برنامهها به بین چهار تا هشت لایه نیاز دارند، اگرچه برنامههایی مانند دستگاههای تلفن همراه و تلفنهای هوشمند معمولاً از دوازده لایه استفاده میکنند، و برخی از تولیدکنندگان حرفهای پی سی بی توانایی تولید پی سی بی های چند لایه با نزدیک به 100 لایه را دارند. با این حال، پی سی بی های چند لایه با این تعداد لایه به ندرت دیده می شوند، زیرا مقرون به صرفه نیستند.
در حالی که تولید آنها گرانتر و کار فشردهتر است، PCBهای چند لایه در حال تبدیل شدن به بخش ضروری فناوری مدرن هستند. این در درجه اول به دلیل مزایای زیادی است که آنها ارائه می دهند، به ویژه در مقایسه با انواع تک لایه و دو لایه.